قاراخانیان دولت بزرگی از ترکان هستند که در تاریخ توسعه ی اسلام نیز نقش بسزایی داشته و رل برجسته ای در گسترش و تعمیق اسلام ایفا کرده اند. نخستین سلطان ترک که اسلام آورد و با اسلام آوردن خود باعث برافراشته شدن پرچم اسلام در سراسر جهان شد و ترکان را به عنوان پرچمدار اسلام به عالمیان معرفی کرد ساتوق بوغراخان بود که با گرویدن خود به این دین، ترکان را در اندک زمانی پرچمدار اصلی این دین در دنیا معرفی کرد. اسلام آوردن ترکان در این زمان به صورت دسته جمعی بوده و از این حیث در تاریخ بی نظیرند. خلیفه ی بغداد نیز با مسلمان شدن قاراخانیان، سر از پا نشناخته است. با مسلمان شدن قاراخانیان، سرداران ترک در خدمت خلیفه ی مسلمین قرار گرفتند و در زمان بسیار کوتاهی، لیاقت و شجاعت آنان، به اثبات رسید به طوری که از آسیا تا آفریقا در دست مسلمین قرار گرفت و امیران ترک از شرق تا غرب را تحت سیطره ی خود آوردند. حتی سلسله های ترک تبار اخشیدیان و طولونیان در مصر حکومت اسلامی را برقرار و از خلیفه ی بغداد هم مستقل شدند. از آن جمله، محمد عباس بکیر از امیران ترک در مصر در سال 935 هجری اعلام استقلال کرد و تا سال 969 حکومت مستقل خود را ادامه داد.
قاراخانیان از قبایل قدیمی ترکان – قارلوق، چیگیل، یاغما و آرقو بودند و نام اصلی آنان به "قاراخان" سردار و رهبر نخست این ایل برمی گردد که از سیر دریا تا رود تالاس را در دست داشته و بعدها توسعه یافتند و تا ایران و بغداد نیز پراکنده شدند. آنان جزو اویغورها به شمار می آیند که پایتختشان قارا اوردو بود. قیرقیزها در سال 840 میلادی با برچیدن حکومت اویغورها، حکومت خود را بنا نهادند. رهبر آنان قاراخان بود که بعدها سلسله ی قاراخانیان از طرف فرزندان او بنا گردید و تا قرنها قدرت یکه تاز آسیا شدند.
قدیرخان در سال 893 میلادی، پایتخت را به کاشغر منتقل کرد. ساتوق بوغراخان در این زمان در خدمت سامانیان به سر می برد که مسلمان شد و بسیاری از ترکان وفادار او اسلام آوردند. ساتوق بوغراخان بعد از اسلام آوردن، نام عبدالکریم را پذیرفت و باعث گسترش سریع اسلام شد تا اینکه در سال 959 میلادی کشته شد. موسی بیگداش، فرزند بوغراخان، سیاستهای پدر را ادامه داد و استحکام دولت را بیشتر تقویت کرد. قاراخانیان در سال 999 میلادی بود که سامانیان را منقرض کردند و خلیفه ی عباسی در بغداد خطبه به نام قاراخانیان خواند و به عنوان حاکم اسلامی تائید کرد. در این زمان تمامی سرزمین های ماوراءالنهر در دست قاراخانیان بود و همزمان با آنان، غزنویان نیز در ایران به حکومت رسیدند.
