نقشه بافت جمعیتی جغرافیای ایران در سال ۱۹۳۹ میلادی که توسط امریکا تهیه شده است.
از نکات قابل توجه این نقشه، وجود اتنیکی به نام «فارس» تنها در محدوده استان شیراز امروزی است. در این نقشه اتنیکهای «تورک»، «عرب و شوش»، «لور»، «تاجیک» و ... وجود دارد.
مناطقی که امروز از آن با نام فارسنشین یاد میشود در سالهای نه چندان دور تاجیکنشین بود و نه قومی به نام فارس وجود داشت و نه زبانی به این نام.
نکته دیگر که قابل توجه و تأمل است، اکثریت تماماً تورک شمال ایران است.
حکومت پهلوی یا به تعبیری بهتر «حاکمیت فارس»، با تغییر ترکیب جمعیتی در این جغرافیا موجب پراکندگی و گسست سرزمینی تورک و عرب شد. به طوری که هم اکنون بین تورکهای منطقه آزربایجان با دیگر مناطق تورکنشین ایران یکپارچگی سرزمینی وجود ندارد.