ابْراهیمِ اِیْنال (451ق/1059م)
- پسر یوسف اینال و نوه سلجوق بیک از سران مقتدر خاندان سلجوقی و فاتح بسیاری از متصرفات اولیۀ آنان. مأموریتها و فتوحات: در تمام کتابهای تاریخی که ذکری از ابراهیم رفته همه‌جا وی در نقش سرداری لایق، جنگاور و مقتدر ظاهر می‌شود که پیوسته در حال تاخت و تاز و گشودن شهری یا محاصرۀ قلعه‌ای است. رهبری بسیاری از لشکرکشیها را به عهده داشت، بنابراین در توسعۀ قلمرو سلجوقیان سهم بسیار بزرگ ومهمی را باید از آنِ ابراهیم اینال دانست.)
--- اولین فتح بزرگ ابراهیم اینال:
گویا نخستین فتح ابراهیم اینال مسئولیت فتح نیشابور بود. . وقتی ابراهیم با 200 مرد بر کران نیشابور رسید رسولی به شهر فرستاد و پیام داد که وی مقدمۀ سلجوقیان، . از نیشابوریان می‌خواهد که بگذارند به شهر درآید و به نام سلجوق خطبه کند وگرنه باز خواهد گشت و به سلجوقیان خبر خواهد داد. در ضمن به آنان هشدار داد که به زودی لشکری بزرگ بر اثر او خواهد آمد. اهل نیشابور به توصیۀ یکی از بزرگان شهر (قاضی صاعد) یا ابراهیم اینال از در صلح درآمدند و به استقبالش شتافتند . ابراهیم اینال با سواران خود به شهر درآمد و به مسجدجامع رفت و آنجا اسماعیل عبدالرحمن صابونی، خطیب مشهور شهر را، بر آن داشت تا به نام سلجوق خطبه کند و بدین ترتیب نیشابور از قلمرو سلطان مسعود بیرون رفت و زیر نگین قدرت سلجوقیان درآمد.
--- اولین فتح بزرگ ابراهیم اینال:
گویا نخستین فتح ابراهیم اینال مسئولیت فتح نیشابور بود. . وقتی ابراهیم با 200 مرد بر کران نیشابور رسید رسولی به شهر فرستاد و پیام داد که وی مقدمۀ سلجوقیان، . از نیشابوریان می‌خواهد که بگذارند به شهر درآید و به نام سلجوق خطبه کند وگرنه باز خواهد گشت و به سلجوقیان خبر خواهد داد. در ضمن به آنان هشدار داد که به زودی لشکری بزرگ بر اثر او خواهد آمد. اهل نیشابور به توصیۀ یکی از بزرگان شهر (قاضی صاعد) یا ابراهیم اینال از در صلح درآمدند و به استقبالش شتافتند . ابراهیم اینال با سواران خود به شهر درآمد و به مسجدجامع رفت و آنجا اسماعیل عبدالرحمن صابونی، خطیب مشهور شهر را، بر آن داشت تا به نام سلجوق خطبه کند و بدین ترتیب نیشابور از قلمرو سلطان مسعود بیرون رفت و زیر نگین قدرت سلجوقیان درآمد.
--- هجوم به روم : پس از آنکه ابراهیم اینال کارش بالا گرفت و در نقاط مختلف به تصرفاتی دست یافت، به تدریج گروه کثیری از غزهای ماوراءالنهر بر او گرد آمدند. ابراهیم اینال از آنان خواست تا برای دست سافتن به امکانات و غنایم به روم رفته، در راه خدا جهاد کنند. براساس این توصیه، در 440ق غزان به سرداری ابراهیم اینال به ملازگرد، ارزروم و سرانجام به طرابوزان حمله بردند. سپاه عظیمی از روم و ابخاز، در شمال غربی گرجستان، با غزان روبه‌رو شدند و جنگهای شدیدی میان آنان درگرفت. در پایان پیروزی نصیب غزها بود و جماعت زیادی از سپاه مقابل به اسارت درآمدند. در میان اسیرشدگان پادشاه ابخاز به نام قاریط یا لیپاریت، لیفاریط)بود که برای نجات خود حاضر شد 000‘300 دینار بپردازد و نیز هدایائی به بهای 000‘100 دینار تقدیم نماید، ولی ابراهیم نپذیرفت . در این حمله که ابراهیم به قصد جهاد انجام داد، تا فاصله‌ای پیش رفت که میان او و قسطنطنیه بیش از پانزده روز راه نبود و غنایمی به دست آورد که برای حمل آن ده هزار گردونه را به کار گرفتند.
